Secesja to styl lat 1890-1918, ale współcześnie podoba się chyba nie mniej niż wiek temu. Dlaczego tak jest i co stanowi o sile secesyjnego stylu? Odpowiedź na te pytania jest dość skomplikowana, ponieważ secesja to tak naprawdę szereg zróżnicowanych estetyk. Warto się im bliżej przyjrzeć.
1. Secesja: co to takiego?
2. Najważniejsze cechy stylu secesyjnego
3. Jak rozpoznać meble secesyjne?
Ponad 100 lat temu setka twórców, którym nie odpowiadały konserwatywne zasady współczesnej sztuki, założyła własną organizację i nazwała ją Secesją Monachijską. W następnych latach w ślad stu buntowników poszli kolejni. Tym samym przypieczętowano istnienie tej nowej, wyjątkowej estetyki.
1. Secesja: co to takiego?
Jak już wspomniano powyżej, korzenie secesji sięgają ostatniej dekady XIX wieku. Styl secesyjny swoją nazwę zawdzięcza właśnie secesji, a więc „odłączeniu się dużej grupy osób od związku lub ugrupowania”. W samej nazwie zawarta jest idea – w stylu secesji twórcy pozostają w opozycji do wcześniejszych tendencji w sztuce.
Co ważne, ta nowa estetyka obejmowała nie tylko sztuki piękne, ale też przenikała do codziennego życia. Secesyjny charakter zyskały przedmioty codziennego użytku, takie jak meble, ubrania czy ceramika. Tym samym piękno, które dotychczas uważano za przywilej zamożnych, stało się bardziej powszechne. Wkrótce o secesji usłyszano w całej Europie.
Warto podkreślić, że w każdej części kontynentu secesja wydawała nieco inne owoce. Dwa główne nurty to wiedeńska secesja, a także francuski art nouveau.
2. Najważniejsze cechy stylu secesyjnego
Malarstwo, rzeźba, architektura secesyjna, sztuka użytkowa – w każdym z tych obszarów można było dostrzec charakterystyczną linię – giętką, płynną, ruchliwą. W sztuce przełomu xix i xx wieku i architekturze pojawiły się ornamentalne wzory oraz roślinne, jak i zwierzęce zdobienia. Każdy szczegół był misternie dopracowany i przemyślany. Skupiano się na walorach estetycznych, choć kwestie techniczne z rozsądkiem pozostawiono inżynierom.
Styl secesyjny łatwo rozpoznać po kształtach kwiatów, liści, piór, skrzydeł owadów, a także smukłych postaciach kobiet. Tworzono przejawiając zamiłowanie do asymetrii oraz skomplikowanych kompozycji. Ciemne kolory przeważały nad jasnymi. Artyści secesji wierzyli, że sztuka wysoka może być dostępna dla szerokich mas. Dlatego chcieli nawet najprostsze przedmioty zmienić w dzieła sztuki.
By zrozumieć, o co chodziło w secesji, wcale nie trzeba szukać daleko. Secesyjna kamienica znajduje się np. przy ulicy Piotrkowskiej w Łodzi. Jeśli chodzi o wnętrza, w Hotelu Savoy przy Nowym Świecie – jednym z najbardziej okazałych hoteli przedwojennej Warszawy, powstała charakterystyczna, bogato zdobiona klatka schodowa.
3. Jak rozpoznać meble secesyjne?
W epoce secesji dbano o to, by wnętrze, w tym także meble i dekoracje, wyróżniały się spójnością. Wszystkie elementy mieszkania musiały tworzyć harmonijną całość.
We francuskim art nouveau meble charakteryzowały się niespokojnymi liniami, bogatą ornamentyką oraz asymetrią. Z kolei secesja wiedeńska znana była z prostoty i oszczędnych form. Dlatego część mebli secesyjnych, wbrew temu, co może się powszechnie wydawać, to obiekty o dość prostej formie, operujące raczej kształtem i linią, a nie dekoracją.
I współcześnie styl secesyjny ma pokaźne grono wielbicieli. Osoby, które cenią sztukę, lubią otaczać się pięknymi, wyrafinowanymi i luksusowymi przedmiotami, z pewnością będą należeć do grona osób, którym meble secesyjne przypadną do gustu.
